HIZLI BÜYÜYEN KIZILAĞAÇ

       Kızılağaç, huşgiller (Betulaceae) familyasının Alnus cinsinden ağaç türlerine verilen addır. Kışın yaprağını döken, çiçekleri bir cinsli olan ağaçlardır. Genel olarak toprak nemi isteği fazla olan kızılağaç, fakir topraklar üzerinde de yetişebilir. Boyu 20–30 metreye ulaşan düzgün gövdeli ağaç, bazen de çalı halinde bulunur. Köklerinde havanın serbest azotu bağlayan bakteriler ile yumrular meydana getirirler. Bu özelliklerinden dolayı fakir kum topraklarında öncü ağaç olarak dikildikten ve toprak azotça zenginleştikten sonra diğer ağaçlara yer verilir. Kuvvetli kütük sürgünü yaptığından dolayı baltalık olarak işletilir.

 

         Uzunluğu 4-9 cm, genişliği 3-7 cm arasında değişen ters yumurta biçimli ve testere dişli yaprakları vardır. Gövdeleri boz veya kırmızımsı kahverengindedir. Narin ve uzun gövdenin önceleri yeşilimsi esmer, düzgün ve parlak bir kabuğu vardır. İleri yaşlarda parçalanır, yerini koyu ve kalın bir kabuk alır. Türkiye'de doğal olarak; adi kızılağaç (Alnus glutinosa) ve doğu kızılağacı (Alnus orientalis) olmak üzere 2 tür ve adi kızılağacın da 4 alt türü bulunmaktadır. Trakya, Marmara çevresi, Batı Karadeniz ve Doğu Karadeniz’de saf ve karışık olarak yayılış gösterir. Kızılağaçların hafif, hava ile temasta kırmızıya yakın bir renk alan odunları özellikle kontrplak yapımında kullanılır. Çabuk çürümesi nedeni ile kullanım alanı sınırlı olup, oymacılık, kurşun kalem ve kaplama üretiminde kullanılır.

Haber: Hayati AKBAŞ

Yorumlar